ഇന്ന് മലയാളത്തില് രണ്ടു തരാം മാധ്യമ ശൈലികളാണ് ഉള്ളത്. ഒന്ന് ഏതെങ്കിലും പാര്ടിഉടെയോ, മതത്തിന്റെയോ, സമുദായത്തിന്റെയോ പാദസേവ നടത്തുന്നവര്, രണ്ട് തങ്ങളുടെ മാധ്യമത്തിന്റെ പ്രചാരം കൂട്ടാന് വേണ്ടി സത്യങ്ങളെ വളച്ചൊടിക്കുകയും, നുണകളെ സത്യങ്ങളാക്കുകയും, അര്ദ്ധ സത്യങ്ങളെ പരമ സത്യങ്ങളാക്കുകയും ചെയ്യുന്ന കപട ആദര്ശവാതികള്. മനോരമയും, മറ്റു മഞ്ഞപ്പത്രങ്ങളും ഇതില് ആദ്യത്തെ ഇനത്തിലും,ഏഷ്യാനെറ്റ് , റിപ്പോര്ട്ടര് മുതലായവ രണ്ടാമത്തെ ഇനത്തിലും പെടും.. ഈ കോലാഹലങ്ങള്ക്കിടയില്, സത്യമാറിയാനുള്ള മലയാളിയുടെ അവകാശം ഹനിക്കപ്പെടുന്നു.
ഒരു സമൂഹത്തില് മാധ്യമങ്ങള് വഹിക്കേണ്ട പങ്കിനും അപ്പുറം, ഒരു വിചാരണ കോടതിയായോ, വിധികല്പ്പിക്കുന്ന, ന്യായധിപനായോ, ഇവര് മാറുന്ന കാഴ്ചയാണ് നാം ഇന്ന് കാണുന്നത്. ഒരു ജനാടിപത്യ സമൂഹത്തിന്റെ ആരോഗ്യപരമായ നിലനില്പ്പിനു അതിലെ എല്ലാ ഖടകങ്ങളുടെയും, അതായതു ജനങ്ങള്, എക്സിക്യൂട്ടീവ്, നിയമവ്യവസ്ട, മാധ്യമങ്ങള്- എന്നിവയുടെ പരസ്പര പൂരകങ്ങളായ പ്രവര്ത്തനം ആവശ്യമാണ്. ഒന്ന് മറ്റൊന്നിന്റെ റോള് ഈട്ടെടുക്കുമ്പോള് അത് ആശസ്യമാല്ലതായിതീരുകയും, അത് മറ്റു ഖടകങ്ങലുമായുള്ള സംഗര്ഷത്തിനു കാരണമാവുകയും ചെയ്യുന്നു.അതിനാല്ത്തന്നെ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ നിലനില്പിന് മാധ്യമങ്ങളുടെ നിതാന്ത ജാഗ്രതയോടൊപ്പം തന്നെ, മാധ്യമങ്ങളുടെ സംയമാനപൂര്നമായ പ്രവര്ത്തനവും അനിവാര്യമായിതീരുന്നു.
.......
0 comments:
Post a Comment